iLK HARP VE KUTLU ZAFER

BEDİR ZAFERİ

Bedir,Medineye 80 mil mesafede bir köydür.Suriye'ye giden kervan yolundadır.Senede bir defa kurulur panayırı vardır:Müşrikler ile müslümanlar arasında ilk harp işte burada olmuştur.Kureyş İslam düşmanlığında devam ediyordu.Hicretten sonra Medine'nin mu'teber şahıslarından Abdullah İbn_i Übeyy'e müracaat ederek Muhammed'i öldürmesini ve yahut Medine'den çıkarmasını istemişlerdi.Eğer bunu yapmazsa,Medine'nin bir taarruza uğrayacağını bildirmişlerdi.Ebu Cehl de Ka'be'de rastladığı Medine'nin eşrafından Sa'd'a buna benzer sözler söylemişti.Kureyşten bazı müfrezeler Medine etrafında dolaşmaya,Medine me'ralarına sarkıp yağmaya başlamıştı.Kürz Fihri müfrezesi Medinelilerin hayvanlarını alıp gitmişti.Daha sonra harp hazırlığını tamamlamak için Kureyş,Suriye'ye büyük bir kervan çıkarmıştı.Müslümanlar bu kervanın yolunu kesmek istiyordu.Abdullah b.Cahş seriyyesinde ilk okun atılması ve ilk ölünün düşmesiyle Kureyş ile müslümanlar arasındaki vaziyet büsbütün değişti.Kureyş ticaret yolunun ciddi surette tehlikeye düştüğünü görmüş;müslümanlara karşı kat'i harekete geçmek için hazırlığa başlamıştı.İşte Ebu Süfyan'nın Suriye'ye çıkardığı kervan bu maksatla yapılacak bir harp hazırlığı içindi.Müslümanlar bunu bildiği için bu kervanı önlemek istiyordu.İktisadi sahada harp başlıyordu.Müslümanlar,Mekkedeki mallarını almak için müşriklerle anlaşıp bir neticeye varmanın imkansızlığını anlamışlardı.Yumuşak hareket ettikçe Kureyş onlara karşı şiddetini arttırıyordu.Müslümanlar da etrafa müfrezeler seriyyeler çıkararak seslerini duyurmaya başlamıştı.Bununla beraber Bedir Harbi eskiden tasarlanmış,düşünülmüş bir harp değildi.Tesadüfler onu ortaya çıkarmıştı.Hele müslümanlar böyle bir harp için hiç hazırlıklı değildiler.Rastgele harbe girmek zorunda kaldılar.

Ebu Süfyan'ın Suriye'ye çıkardığı kervanı bütün Mekkeliler hazırlamıştı.Hatta kadınlar bile buna katılmıştı.Kervanın reisi Ebu Süfyan'dı.Amr b.As da yardımcı idi.30-40 nefer kadar kervan muhafızı vardı.

Hz.Peygamber;Talha,Ubeyde ve Said b.Zeyd'i kervanın harekatını gözetmeye yollamıştı.Havra'ya vardılar ve kervanın Suriye'den döndüğünü öğrendiler.Medine'ye haber uçurdular.Fakat onlardan haber gelmeden önce Hz.Peygamber Ashabı toplayıp onlarla istişare etti.Bu kervandaki malları Kureyş,yarın müslümanlara karşı kullanacaktı.Onun için tedbir almak lazımdı.Ashab ve hele Ensar tereddüt içinde idiler.Ne yapmak lazımdı,kimse kestirip atamıyordu.

Ebu Süfyan'a gelince:Müslümanlar kervanın hareketine mani olacakları haberini almıştı.Kervan ancak 30-40 kadar muhafız vardı.Bu hal karşısında korktu.Damdam b.Amr_ı Gıfari'yi ücretle tutarak feryatçı sıfatıyla Mekke'ye gönderdi.Kureyş'e kervanın tehlikede olduğunu imdada koşmalarını söyleyecekti.Muhammed yolu kesti,mallarınız elden gidiyor,yetişin diyecekti.

Damdam devesiyle çölleri yararak Mekke'ye geldi.Mekke vadisine gelince ise feci bir manzara vermek hevesiyle devenin kulaklarını kesti,burnunu yardı,eğerini ters çevirdi,kendi gömleğini de önden yırttı ve devesinin üzerinden şöyle haykırdı:

__Ey Kureyş,çabuk yetişin,kervanın imdadına koşun,Ebu Süfyan kervanındaki bunca malınız elden gidiyor,Muhammed kervanı alıyor;imdat,imdat!

Ebu Cehl bunu duyunca derhal Ka'be'nin yanında halkı imdada koşmaya teşvike başladı.Buna pek de lüzum yoktu.Çünkü Kureyş'in hemen hepsinin bu kervanda malları vardı.

Bununla beraber Kureyş arasında müslümanlara karşı takip olunan hattı hareketi doğru bulmayanlar da yok değildi.Habeşe hicrete mecbur bırakmak,abluka etmek,mallarını terk ile Medine'ye hicret zorunda bırakmak,bunlar müslümanlara yapılmış haksızlıklardı.Onun için bu adamlara karşı giderek silahlı çarpışmaya müncer olabilecek bir tehlikeye girmekten çekinenler vardı.

Fakat Ebu Cehl boyuna halkı harbe kızıştırıyordu.Abdullah İbn_i Cahş hadisesinde 4810 maktul Amr b.Hadrami'nin kardeşi Amr b.Hadrami de Ebu Cehl ile beraber olmuş,halkın kanını kabartacak sözler söylüyorlardı.Kureyşten hemen herkes gidiyordu.Kendi gitmeye kaadir olmayan yerine adam gönderiyordu.Ebu Leheb hastalığı dolayısıyla gidememiş,yerine bedel göndermişti.Gidenlerin içinde Ebu Cehl ve ahalisinin dilinden kurtulmak için yola çıkanlar da vardı.

Kureyş'in ulularından Ümeyye b.Halef böyle bir maceraya atılmanın lüzumsuz olduğunu sezdiğinden gitmemeye karar verdi.Cüsseli,iri bir adamdı.Onun gitmeyeceğini duyunca Ebu Cehl ile Ukbe b.Ebi Muayt,Ümeyye'yi Ka'be'de yakaladılar.Ukbe eline bir buhurdanlık almıştı,Ebu Cehl'de ise bir sürmelik vardı.Ukbe Buhurdanı Ümeyye'nin önüne koyarak:

__Al,kadınlar gibi tütsülen,dedi.Ebu Cehl de sürmeliği uzatarak:

__Al,sürme çek,çünkü bir kadından farkın yok dedi.Erkek gibi harbe gitmeyip kadınlar gibi oturanlara bu yakışır demek istiyorlardı.Ümeyye bu ağır hakaret karşısında gayrete gelerek silkindi ve hemen ayağa kalkarak:Mekke vadisindeki en iyi deveyi hazırlayın dedi.Böylece Mekkê'de harbe gitmeyen kimse kalmamış gibi idi.