KAYNAKLARDA O'(SAV)

(Kimya_i seadet) kitabında diyor ki,(Ebu sa'id_i Hudri hazretleri buyurdu ki;Resulullah"sallallahu aleyhi ve sellem",hayvana ot verirdi.Deveyi bağlardı.Evini süpürürdü.Koyunun sütünü sağardı.Ayakkabısının söküğünü dikerdi.Çamaşırını yamardı.Hizmetçisi ile birlikte yerdi.Hizmetçisi el değirmeni çekerken yorulunca ona yardım ederdi.Pazardan öte-beri alıp torba içinde eve getirirdi.Fakirle,zenginle,büyükle,küçükle karşılaşınca,önce selam verirdi.Bunlarla müsafeha etmek için,mübarek elini uzatırdı.Köleyi,efendiyi,beyi,siyahı ve beyazı bir tutardı.Her kim olursa olsun,çağrılan yere giderdi.

Önüne konulan şeyi,az olsa da,hafif,aşağı görmezdi.Akşamdan sabaha ve sabahtan akşama yemek bırakmazdı.Güzel huylu idi.İyilik etmesini severdi.Herkesle iyi geçinirdi.Güler yüzlü,tatlı sözlü idi.Söylerken gülmezdi.Üzüntülü görünürdü.Fakat çatık kaşlı değildi.Aşağı gönüllü idi.Fakat alçak tabiatlı değildi.Heybetli idi.Yani saygı ve korku hasıl ederdi.Fakat kaba değildi.Nazik idi.Cömert idi.Fakat israf etmez,faydasız yere bir şey vermezdi.Herkese acır idi.Mübarek başı hep önüne eğik idi.Kimseden bir şey beklemezdi.Saadet,huzur isteyen,O'nun gibi olmalıdır.)

(Mesabih)kitabında,Enes bin Malik"radiyallahü anh"buyuruyor ki;(Resulullaha"sallalahu aleyhi ve sellem"on sene hizmetçilik yaptım.Bana bir kere üf demedi.Şunu niçin böyle yaptın,bunu niçin yapmadın buyurmadı).

Yine(Mesabih)de,Enes bin Malik diyor ki,(Resulullah"(s.a.v.)"insanların en güzel huylusu idi.Beni bir gün bir yere göderdi.Vallahi gitmem dedim.Fakat gidecektim.Emrini yapmak için dışarı çıktım.Çocuklar sokakta oynuyordu.Onların yanından geçerken arkama baktım.Resulullah(s.a.v.)arkamdan geliyordu.Mübarek yüzü gülüyordu.(Ya Enes!Dediğim yere gittin mi?)buyurdu.Evet gidiyorum ya Resulullah(s.a.v.)dedim).

Ebu Sa'id"radıyallahu anh"diyor ki,(Bir gazada,kafirlerin yok olması için dua buyurmasını söyledik.)"Ben,la'net etmek için,insanların azab çekmesi için gönderilmedim.Ben,herkese iyilik etmek için,insanların huzura kavuşması için gönderildim"buyurdu.Allahü teala,Enbiya suresinin 107,ayetinde "Seni,alemlere rahmet,iyilik için gönderdik"buyuruyor.