İtikâf; Ramazan ayının son on günü itikâf niyeti ile cami veya mescide çekilerek zarurî ihtiyaçlar dışında dışarı çıkmadan inzivaya çekilip zamanını ibadet ve duâ ile geçirmektir. İtikâf kifâî nitelikli bir sünnet-i müekkededir. Hz. Aişe validemizin (r.a) anlattığına göre Peygamber Efendimiz (asm) Ramazanın son on gününde itikâfa girerlerdi. Bu Aziz ve Celil olan Allah’ın kendisini ebedî âleme alıncaya kadar devam etti. Kendinden sonra hanımları da odalarında itikafa girerlerdi.

Kadir Gecesi mü’minlerin en değerli, en bereketli, en mutlu gecesidir. Çünkü Yüce Yaratıcının rahmet kapılarını sonuna kadar açtığı, manevî ziyafetin dâvetlilerine her türlü ihsanda bulunulduğu bin aydan daha hayırlı bir gecedir.

Ebû Hureyre’den (r.a) rivayet edilen bir hadise göre Peygamberimiz (asm) Kadir Gecesi hakkında şöyle buyurmuşlardır. “Kim ki inanarak ve sevabını Allahtan umarak Kadir gecesini ibadetle geçirirse geçmiş günahları bağışlanır.”

Hicretin ikinci yılının Ramazan ayının sonlarına doğru fıtır sadakası vermek vacip oldu. İbn-i Abbas (r.a) rivayet ediyor ki: “Resûlullah (asm) oruçlunun başı çirkin ve ölçüsüz sözlerden temizlenmesi ve fakirlere bir azık olması için fıtır sadakasını emretti.”

Resûlullah (asm) her zengin Müslümanın hurma, arpa, kuru üzümden bir kısmını bayram namazından önce fakirlere vermesini istemesini ashabın zenginleri tereddütsüz kabul ettiler.

Resûlullah (asm) ilk bayram namazını Medine’de kıldı. Şevval hilâli görülüp sabah güneşi yükselince Resûl-i Ekrem Efendimiz (asm) ashabına oruçlarını açmalarını ve bayram namazına çıkmalarını emretti. Sonra da onlarla birlikte bayram namazı kılmak üzere namazgâha çıktı. Hutbeden önce, ezansız ve kametsiz olarak cemaatle bayram namazı kılındı.

Resûlullah Efendimiz (asm) bundan sonraki tüm namazlarını Medine’nin şark kapısındaki namazgâhta kılmıştır.